Likier DOM Benedictine

Likier DOM Benedictine potocznie nazywany jest  benedyktynką i uchodzi za najstarszy likier na świecie. Według legendy jego recepturę w 1510 roku opracował wenecki mnich przebywający w klasztorze Benedyktynów w Normandii. Początkowo likier miał służyć jako lek na malarię jednak szybko zyskał uznanie doskonałego trunku. Zagubioną recepturę odnaleziono dopiero w XIX wieku, lekko zmodyfikowano i na jej podstawie zaczęto ponownie produkować likier.
Za sukces ponownego wprowadzenia na światowy rynek „benedyktynki” odpowiadał Alexandre Le Grand, który odkrył recepturę likieru i oficjalnie nazwał go „Benedictine”.  W drugiej połowie XIXw skala produkcji osiągnęła 150 tys butelek rocznie co skłoniło Alexandra do założenia firmy „Benedictine SA”. W 1883 roku wybudowano destylarnię, w której znajduje się specjalne pomieszczenie z niezliczonymi podróbkami likieru.

Powszechnie znana jest tylko część składników użytych do produkcji likieru, gdyż receptura jest ściśle strzeżonym sekretem. Do powstania likieru wykorzystuje się 27 różnych ziół i przypraw m.in.: jałowiec, aloes, herbata, tymianek, skórka pomarańczy czy czerwone jagody. W procesie kupażowania zestawia się brandy z koniakiem i miodem. Całość dojrzewa w dębowych beczkach przez cztery lata.  W kolejnych etapach produkcji Likier DOM Benedictine jest destylowany i ponownie poddany procesowi dojrzewania w dębowych beczkach, tym razem przez cztery miesiące.

Na etykiecie butelki umieszczono skrót DOM- Deo Optimo Maximo (Bogu Najlepszemu Największemu).

Nota degustacyjna:
Aromat: zioła, miód, pomarańcze.
Smak: słodki, owoce, skórka pomarańczy, zioła, przyprawy.
Finisz: kawa, karmel, sosna.